Werkstuk criminaliteit

Inleiding

Criminaliteit en vooral jeugdcriminaliteit zijn tegenwoordig erg in het nieuws. Onder de burgers maar ook in de politiek wordt er veel over gepraat. Het is een maatschappelijk probleem geworden. Iedereen zegt steeds vaker dat er meer politie op straat moet worden gezet, dus meer blauw op. De politie moet criminelen harder aanpakken.


Wat is criminaliteit
Criminaliteit wil zeggen dat men zich schuldig maakt aan strafbaar feit (misdrijf). Men kan zich schuldig maken aan een overtreding of het plegen van misdrijven. Een overtreding is een minder ernstig strafbaar feit (bijvoorbeeld te hard rijden). Op misdrijven stelt de wet zwaardere straffen. Dit kan gevangenisstraf zijn.
De belangrijke regels die opgenomen zijn in de wet zijn ontstaan uit normen en waarden in onze cultuur. Als er sprake is van criminaliteit worden die regels overtreden.

De regels in de wet zijn belangrijk:
o Om iedereen duidelijk te maken wat je wel of niet mag.
o Om orde te brengen in de maatschappij.
o Om misdrijven te voorkomen.

Onze maatschappij wordt steeds bedreigd door criminaliteit. Dat betekent dus dat er steeds meer mensen zich niet houden aan de normen en waarden. Dit is ernstig want als dit steeds toeneemt en erger wordt dan verandert daardoor de maatschappij en voelen we ons steeds minder veilig.


Soorten criminaliteit

Criminaliteit is er in alle soorten en maten. Van het stelen van een zak snoep bij de benzine - pomp tot het plegen van overvallen. Dit laat ook zien dat niet alle soorten criminaliteit even ernstig zijn. Bij minder ernstige gebeurtenissen spreken we van kleine criminaliteit, dank dan maar bijv. aan winkeldiefstal. Als je herhaaldelijk schuldig maakt aan kleine criminaliteit dan val je misschien wel in zwaardere straffen. Doordat je maar niet wil ophouden, ook al is het niet heel ernstig. Het blijft criminaliteit.

Kleine criminaliteit is bijvoorbeeld winkeldiefstal en vandalisme. Vandalisme is het opzettelijk (bewust) vernielen van andermans eigendom zoals het beschadigen van auto’s, vernielen van bushokjes, stukgooien van ruiten enz.
Kleine criminaliteit mag dan wel niet heel ernstig zijn maar het is heel hinderlijk. Vooral ouderen mensen raken hierdoor angstig en durven niet meer makkelijk de straat op.

Naast kleine criminaliteit bestaat ook de grote / zware criminaliteit. Deze ernstige vorm bestaat uit het plegen van zware misdrijven zoals roofovervallen, verkrachting en moord. Deze vorm vindt ook nogal eens plaats in een georganiseerd verband (zoals de maffia). De misdrijven worden uitgevoerd door een organisatie met een vaste manier van aanpakken, iedereen heeft een vaste taak binnen zo’n groep. Deze groepen zijn over het algemeen veel bezig met de drugshandel, prostitutie en mensensmokkel. De criminaliteit is sterk in beweging. Bij zware en georganiseerde criminaliteit worden steeds nieuwere ‘technieken’ toegepast. Daardoor laten organisaties zich moeilijker vangen / oppakken.

Een andere vorm van criminaliteit is de zogenaamde witte - boorden criminaliteit. Een vorm waarbij mensen uit hoge kringen en met goed betaalde banen zich schuldig maken aan bijvoorbeeld belastingsfraude, zwart geld verdienen, papieren niet eerlijk invullen, geld in eigen zak steken enz.

In politiestatistieken worden de volgende vormen van criminaliteit onderscheiden:

Agressieve criminaliteit.
Hieronder worden misdrijven verstaan zoals mishandeling, vernieling, moord, agressie tegenover de openbare orde en het gezag.

Seksuele criminaliteit.
Misdrijven als aanranding, verkrachting, incest, seksuele omgang met kinderen, enzovoort.

Vermogenscriminaliteit.
Misdrijven als diefstal en heling, maar ook fraude en belastingontduiking.

Verkeerscriminaliteit.
Misdrijven als rijden onder invloed en doorrijden na een ongeval.

Overige criminaliteit.
Hieronder vallen de misdrijven die niet onder de categorieën vallen. Enkele voorbeelden zijn: de drugshandel, verboden wapenbezit, misdrijven gepleegd door militairen, milieudelicten.


Jeugdcriminaliteit

Jeugdcriminaliteit is een verzamelbegrip voor tal van verschillende strafbare gedragingen door jongeren van 0–20 jaar. Hierbinnen staat de groep van 12 tot 18 jaar centraal. Het kan daarbij gaan om opgroeigedrag van jongeren, waarbij een enkele keer de normen en waarden worden overschreden (regels). Maar het kan ook gaan om racistisch geweld. Of om het regelmatige plegen van misdrijven om er een dure leefstijl na te kunnen houden of om deel te kunnen uitmaken van een groep. Het gebeurd redelijk vaak dat jongeren bij een groep gaan want dan voelen ze zich veiliger omdat ze weten dat hun groep altijd achter hun staat, dus met alles helpt.
Al deze stafbare gedragingen van jongeren worden samengevat onder de noemer
jeugdcriminaliteit.


Criminaliteit is een probleem.

Criminaliteit is een groot probleem geworden. Het neemt de laatste jaren erg toe. Ook het geweld waarmee de criminaliteit verder gaat. Heel veel mensen hebben er last van. De mensen die zelf ooit slachtoffer zijn geworden van een vorm van criminaliteit maar ook de mensen die het om zich heen zien vinden het vervelend, eng, oneerlijk en irritant. Bijvoorbeeld als je in de stad loopt en je ziet heel veel glas liggen bij een auto (ruit ingeslagen) of je ziet dat een groep jongeren vervelend doen tegen voorbijgangers. Veel mensen voelen zich dan ook onveilig op straat.

Ook zorgt criminaliteit voor een hoge kostenpost. Er moeten steeds weer nieuwe spullen aangeschaft worden door de spullen die weggehaald zijn, er moeten spullen gerepareerd worden omdat ze het als maar weer kapot maken. Denk maar aan de bushokjes. Maar er moet ook steeds meer geldt uitgegeven worden aan allerlei vormen van beveiliging zoals: meer politieagenten. Hierbij telt ook het plaatsen van camera’s en bewakers.

Criminaliteit is ook een politiek probleem. Het verminderen van de criminaliteit is een taak van de overheid. De overheid, politie en rechters zullen hierin ook stevig moeten samenwerken. Het aanbieden van zwaardere straffen kan in sommige situaties een oplossing zijn. Vooral de burgers roepen hierom, zij vinden dat Nederland veel te soft om gaat met straffen.
In ieder geval zal de overheid oplossingen moeten bedenken voor het grote probleem de criminaliteit.


Hoe begint criminaliteit?

Criminaliteit kan door veel oorzaken ontstaan. Vaak komt dat door de persoonlijkheid van iemand of door zijn / haar thuissituatie waar diegene uitkomt. Het komt ook wel eens voor dat het allemaal komt door de omgeving waar diegene woont / leeft.
Spijbelen van school is bijvoorbeeld één van de dingen die bij crimineel gedrag horen.

Onder probleemjongeren worden vaak spijbelaars aangetroffen. Zij zijn vaker betrokken bij diefstal, vandalisme en geweld. Het is dus een zaak binnen de overheid en de politie om aandacht te schenken aan het voorkomen van jongeren die spijbelen.

Andere oorzaken kunnen zijn:
Armoede, slechte huiselijke omstandigheden. Slecht voorbeeld van je ouders, bijv. als je ouders stelen of verslaafd zijn aan allerlei soorten dingen zoals: drugs en alcohol. Soms komt het ook doordat ouders niet naar hun kinderen omkijken.

Gebrek aan onderwijs kan ook een oorzaak zijn. Dit komt omdat men door het slechte scholing vaak geen baan heeft kunnen krijgen of een slechte betaalde baan heeft. Men kan daardoor veel op straat hangen of ze willen ook een luxe leven, en omdat ze dat niet kunnen betalen doen ze allerlei soorten dingen om toch een luxe leven te leiden. Denk dan maar aan drugs smokkelen of aan stelen.

De invloed van een groep kan ook een oorzaak zijn. Dan gaat het meestal over stoer doen, elkaar uitdagen en net zoveel dingen willen hebben als de andere leden van de groep.

Het komt ook wel eens voor dat mensen die onder invloed van alcohol en drugs strafbare feiten plegen. Sommige gebruiken drugs en alcohol voordat ze strafbare feit plegen dat doen ze omdat ze net niet genoeg lef hebben om het misdrijf te plegen, als je onder invloed bent dan pleeg je veel sneller misdrijven. En er zijn ook drugsgebruiker die steeds moet stelen om aan geld te kunnen komen om met dat geld drugs te kopen.